آیا من و فرزندم به بازیهای كامپیوتری معتاد هستیم ؟

اگر فرزندتان (یا حتی خودتان) زیاد با كامپیوتر  و تلفن همراه بازی می كنید و برخی یا همه ی علائم زیر را دارید باید بدانید كه مشكل از حد قابل كنترل گذشته و بهتراست به فكر مداخله ی جدی در كنترل وابستگی و اعتیاد به بازی باشید .
1- صرف وقت زیاد (بیش از 3 ساعت در روز) و یا این كه هر بار نسبت به دفعه ی قبل وقت بیشتری بر سر این بازیها می گذارید .
2- احساس هیجان و سرخوشی زیاد در حین انجام بازی كامپیوتری، احساس بی قراری یا تحریك پذیری (زود عصبانی شدن) و یا افسردگی، زمانی كه مشغول بازی نیستید، به طوری كه برای بدست آوردن حالت قبلی دوباره به سمت بازی می روید .
3- ناتوانی در دست كشیدن از بازی (به طوری كه هر بار دیگران باید وارد عمل شوند).
4- رها كردن فعالیت های ورزشی و اجتماعی به خاطر انجام بازی
5- فراموش كردن وظایف تحصیلی یا فعالیت های شغلی
6- اختلالات خواب ناشی از بازی (بیدار ماندن برای بازی كه باعث به هم خوردن زمان خواب و بیداری می شود).
7- دروغ گفتن به دیگران درباره ی زمانِ صرف شده برای بازی و زیاد شدن پنهان كاری ها
8- بروز خستگی و پرخونی چشم ، سردرد ، درد ناحیه ی مچ و ساعد و كمر درد
9- فراموش كردن بهداشت شخصی و یا وعده های غذایی ( به طوری كه كمتر سر سفره غذا حاضر می شوید و زمان تغذیه شما مختل شده است).
10- حاضر نشدن در مهمانی ها و علاقه به تنهایی و ماندن در خانه
11- آیا شما و فرزندتان می توانید به مدت 10 روز تمام انواع بازیهای كامپیوتری و بازیهایی كه در گوشی همراه خود دارید را كنار بگذارید؟ امتحان كنید .

حالا من چه كار كنم؟

- بهتر است هرچه سریع تر با یك روانشناس یا مشاور متخصص مشورت كنید.
- باید بدانید كه اعتیاد به بازیهای كامپیوتری مشابه سایر اعتیاد ها درمان می شود .
- هنگام خرید بازی برای بچه هایتان به برچسب و طبقه بندی بازی ها توجه كنید.
RP.ESRB. EG , AO ,T, E, M1- به برچسب روی بازی ها كه با حروف مشخص می شوند، توجه كنید. این برچسب ها و حروف بندی طبقه بازی ها را بر حسب محتوا و سن افراد نشان می دهد.
2. اگر به زبان خارجی و اینترنت آشنایی ندارید از فروشنده ی بازی درباره ی محتوا و كیفیت و نوع بازی اطلاعات لازم را كسب كنید. قبل از استفاده ی فرزندتان نیز محتوای بازی را مشاهده و ارزیابی كنید و ببینید با سن فرزندتان، روحیات او، نگرش تربیتی شما، و فرهنگ جامعه فاصله و مغایرت زیاد نداشته باشد.
3. از تهیه ی بازی هایی با مضمون قتل و خون ریزی پرهیز كنید. ترجیحاً از بازی هایی استفاده كنید كه روش حل مسائل را         می آموزند، قدرت تصمیم گیری درباره ی مسائل اجتماعی  را افزایش می دهند و خلاقیت فرزندتان را تقویت می كنند (یعنی چیزهایی بیش از كشتن و زدن و گریختن دارند) .
4. درباره ی محتوای بازی ها با فرزندتان صحبت كنید و دلیل عدم موافقت خود را با فلان بازی به او توضیح دهید. توجه داشته باشید كه فرزندان شما دائم در حال تبادل بازی ها با دوستان خود هستند و در خارج از منزل هم امكان بازی كامپیوتری دارند. امروزه در ایران نوجوانان بسیاری در كلوپ های بازی (مانند گیم نت ها)  ازدحام می كنند (حتی در اوقات مورد انتظار برای درس و مطالعه مثل سَرِ صبح) كه پدیده ای قابل تأمل است و آسیب شناسی و طبعاً مراقبت های خاص خود را دارد.
5. زمان بازی را دقیقاً مشخص كنید (مثلاٌ از ساعت4 تا 5) زمان بازی بیشتر از یك ساعت در روز نباشد.
6. قبل از انجام بازی، الزاماً باید تكالیف درسی و مسئولیت های دیگر را انجام داده باشد.
7. نشانه های هشدار وابستگی به بازی را (كه قبلاً توضیح داده شد) جستجو كنید. اگر بازی حالت وسواس و افراطی به خود گرفته، قبل از آن كه همه چیز از كنترل خارج شود آن را متوقف كنید.
8. ترجیحاً در اتاق فرزندان تان كامپیوتر و بازی ویدیویی نگذارید. كامپیوتر و بازی ویدیویی در جایی قرار گیرد كه قابل نظارت باشد.
9. قضاوت و نظر اطرافیان درباره ی بازی كامپیوتریِ فرزندتان، شاید كاملاً موافق شما نباشد؛ شما در این باره اصول و نظر خود را اعمال كنید .
10- تلاشهای خود را جهت برطرف كردن احساس تنهایی و افسردگی احتمالی خود و فرزندتان به كار گیرید.
11- دور هم نشینی ها ، فعالیتهای جمعی و گروهی را در منزل و برنامه كاری فرزندتان افزایش دهید.

                                                               آرامش وآسايش قرين زندگي تان باشد(انشاءا...)